Eric García, nowy zawodnik Barcelony, spełnił marzenie: „Czekałem tyle, ile było trzeba, ponieważ chciałem być tylko w Barcelonie”. Po podpisaniu kontraktu obrońca wziął udział w konferencji prasowej.
Co Pan myślał, kiedy przebierał się Pan w szatni na Camp Nou?
To było moim marzeniem. Przebranie się w tej szatni to koniec drogi, którą rozpoczynasz w drużynie prebenjamín. Chcę, żeby rozpoczął się już sezon.
To dobry moment na to, aby przybyć do Barcelony?
Zawsze jest dobry czas na to, aby przybyć do Barçy, bo to największy klub na świecie. Droga klubu idzie przez młodość i doświadczenie na wysokim poziomie… Damy z siebie wszystko dla Barçy.
Porównuje się Pana do Piqué. Denerwuje to Pana?
Zawsze powtarzałem, że podoba mi się to, że porównują mnie z Piqué, ale nie mamy punktów do porównania. Był najlepszym środkowym obrońcą ostatnich dziesięciu lat, mieć go jako kolegę będzie ogromną radością, ale też oznacza spore wymagania, bo wiesz, że rywalizujesz z najlepszym.
Był Pan jednym z nazwisk kampanii. Czuł Pan wtedy presję?
Byłem spokojny. Wiedziałem, kogo słuchać, a prezydent Laporta powiedział mojemu agentowi, że chce, abym przybył. Będę bronić barw Barçy, a to oznacza wygrywanie. Jesteśmy zwycięskim klubem, a ja lubię wygrywać. Chcę rozpocząć tę drogę.
Pańskim marzeniem jest wygranie Ligi Mistrzów?
Tak. Mam zadrę po ostatnim meczu. A najlepiej jest się jej pozbyć wygrywając Ligę Mistrzów tutaj i podarowując ją culés.
Czemu wtedy Pan odszedł i w czym jest Pan lepszy?
W tamtym momencie być może nie wierzono tak bardzo w szkółkę jak dzisiaj. Zaoferowali mi dobry projekt sportowy w Manchesterze i jestem zadowolony z tego, jak mi tam poszło. Dzięki temu wróciłem tam, gdzie chcę być, czyli tutaj.
Co opowiedział Panu Ansu?
Mam z nim bliską relację odkąd trafił do zespołu alevín. Utrzymywaliśmy kontakt. Lubię go i cenię. Zawsze mówiliśmy: „Zobaczymy, czy będziemy mogli zagrać razem na Camp Nou”. Nastał ten dzień. Bardzo chcę z nim grać.
Czego nauczył się Pan od Guardioli i co Panu powiedział?
Nie muszę mówić, jak wielkim jest trenerem. Dużo się od niego nauczyłem. Dużo pracuje z zawodnikami nad taktyką, to sprawia, że tam gdzie idzie, odnosi sukces.
Jak Pan przeżył cały proces pana transferu?
Odkąd postanowiłem nie przedłużać umowy z City, musiałem czekać rok. Ale chciałem tu być. Dlatego jestem wdzięczny za wysiłek. Czekałem tyle, ile było trzeba. Najważniejsze, że jestem już zawodnikiem Barçy, skupiam się tylko na tym, co może się wydarzyć.
Woli Pan grać w obronie z czterema czy trzema zawodnikami?
Muszę być przygotowany na granie tam, gdzie mnie poproszą. Tutaj konkurencja jest ogromna, a to sprawi, że będziemy lepsi.
Martwi Pana eksplozja talentu Minguezy i Araujo?
Jestem kolejnym culé i zawsze cieszę się, że koledzy, z którymi występowałem jak w przypadku Minguezy, pokazali wysoki poziom. A jeśli możemy grać razem i wygrywać, to jest to najlepsze dla klubu.
W jakim stopniu ważne jest, aby trzon Barçy tworzyli zawodnicy ze szkółki?
Granie w Barcelonie oznacza pewne wartości. My, którzy spędziliśmy tutaj trochę czasu, wiemy, jakie one są. Zawodnicy spoza klubu również wiedzą, gdzie przychodzą. To sprawia, że klub się rozwija. To rywalizacja, która jest dobra dla klubu, ponieważ każdy musi pokazać swój najlepszy poziom.
