Xavi Hernández wziął udział w konferencji prasowej przed finałem Superpucharu Hiszpanii z Realem Madryt.
Jak Pan widzi Real Madryt?
Tak jak zawsze, jest mocny fizycznie i taktycznie. Bardzo mocny w kontratakach. To wielki rywal. To najmocniejszy rywal w La Lidze, mistrz Europy. To zawsze Real Madryt, który na dodatek ma wyjątkowy gen rywalizacji w finałach. Musimy im w tym dorównać. Jesteśmy zmotywowani. Puchar wiele by dla nas znaczył, tym bardziej ze względu na rywala. Niezależnie od tego, co wydarzy się jutro, musimy iść naprzód. Ale puchar w kieszeni dodałby nam pewności siebie.
Mentalność również jest ważna. Większa presja zwycięstwa spoczywa na Barcelonie?
Aspekt psychologiczny jest kluczowy, mają punkt przewagi i większe doświadczenie. Ale musimy być głodni. Od dosyć dawna nie wygraliśmy pucharu i musimy być głodni. Młodzi muszą pokazać głód, a weterani klasę i doświadczenie. Uważam to za zaletę pokazanie tego głodu zwycięstwa tytułów.
Barça dobrze gra w pierwszych minutach, ale później się wyłącza.
Pewne rzeczy zawsze mnie martwią. Nigdy nie ma perfekcji w grze. Trzeba starać się zminimalizować błędy. Ale zawsze jest rywal, który ci to utrudnia. Trzeba naciskać.
Podoba się Panu półautomatyczny spalony?
Podobnie jak z VAR, traci się trochę futbolu, celebracji… Ale z drugiej strony jest sprawiedliwiej, a ja lubię sprawiedliwość. Oprócz sytuacji do interpretacji pozostałe są niepodważalne, jak np. spalony. Ale lubię sprawiedliwość VAR.
Real miał dzień więcej wolnego. To coś zmienia?
Tak, w przyszłym roku można by rozegrać półfinały w tym samym dniu. Byłoby sprawiedliwiej, ale to nie wymówka. Wszyscy są dostępni, a jutro gramy finał. Nawet jeśli jesteś w połowie kontuzjowany, musisz być w finale. Kiedy jako dziecko zaczynasz grać w futbol, to właśnie dlatego. Żeby grać finały przeciwko Realowi. Nie boimy się, nie odczuwamy niepokoju. Jesteśmy przed szansą wygrania pucharu, który w połowie sezonu wiele by znaczył. Więc do boju, po Superpuchar.
Ma Pan wrażenie, że jesteście przed okazją nie do odrzucenia?
W Barcelonie wygrywanie nie podlega dyskusji, celem są trofea. Jeśli rywalem byłby ktoś inny, niczego by to nie zmieniło. Wyjdziemy z entuzjazmem i motywacją.
Co oznaczałoby dla Pana wygranie pucharu, wyciągnął Pan wnioski z zeszłego roku?
Już mówiłem, że nie jestem na pierwszym miejscu. Priorytetem jest Barça. Barça jest ważniejsza niż ktokolwiek inny. Jestem trenerem i jako osoba najbardziej odpowiedzialna postaram się dobrze przygotować mecz. Ale jutro czeka nas wielka szansa. Jako że rywalem jest Real, jesteśmy bardzo podekscytowani.
Co powie Pan zawodnikom przed meczem?
Że zamieniłbym się z każdym z nich, nawet jeśli musiałbym być na ławce. Jestem super zmotywowany przed jutrem. Dlatego gramy. Dla ludzi, żeby czuli się dobrze, ważni. Jestem bardzo zmotywowany przed jutrem. Jako trener cierpi się bardziej. Ostatnio się zdenerwowałem, bo w pewnym momencie nie wiedziałem, czy piłkarze byli świadomi tego, że grają o finał
Będzie miał Pan bardzo na uwadze ostatni Klasyk przegrany 3-1?
To inny mecz. Jesteśmy w innych momentach. Postaramy się pokazać naszą osobowość, nasz model gry. Postaramy się bronić przeciwko nim w jak najlepszy sposób.
Zagrał Pan w wielu Superpucharach.
Mamy obowiązek wygrania tego pucharu. Jesteśmy Barçą i jesteśmy tutaj, aby go wygrać.
Jakie zalety ma Araujo, aby grać na prawej obronie?
Pod względem defensywnym jest wspaniały. Jest dla nas świetnym zawodnikiem, który naprawia błędy, zwłaszcza w meczu z Realem.
Gavi jest potrzebny?
Zawsze jest potrzebna ta pasja i intensywność. Zobaczymy, czy będziemy mogli grać z czterema pomocnikami, dwoma napastnikami i trzyosobową obroną. Zobaczymy, jak to zrobić, w zależności od tego, w jaki sposób będzie atakował rywal. Daje nam wiele, jeszcze nie podjąłem decyzji. Nie sądzę, że chodzi o indywidualności. Najważniejsze to dobrze przygotować mecz. Wiele razy to nie kwestia nazwisk.
Ancelotti nie przegrał finału z jednym meczem od 2010 roku.
To daje mi dużo nadziei… (śmiech) Ale bardzo się cieszę na ten mecz, jestem zmotywowany. Trudno nam było tutaj dotrzeć i jeśli Ancelotti nie przegrał finału od 2010, to jeszcze bardziej mnie to motywuje.
Poprosił Pan o Carrasco w przypadku odejścia Memphisa?
Powiedziałem już, że nie chcę, żeby ktokolwiek odchodził. Jeśli ktoś będzie chciał i poprosi o odejście, wtedy trzeba będzie go zastąpić.
