„Mundo Deportivo”: Jak się czujesz?
Sergi Samper: Dobrze. Czuję się naprawdę dobrze. Trenuję na sto procent. Jestem bardzo podekscytowany presezonem, będę w tym samym rytmie, co moi koledzy.
Co było najgorsze w tych miesiącach?
Nie czujesz się piłkarzem, częścią drużyny. Nie możesz normalnie żyć, pomagać jej. Spędzasz kolejne dni odpoczywając z uniesioną nogą. Nic nie możesz robić.
I da się z tego wynieść coś pozytywnego?
W takich chwilach widzisz, kto naprawdę jest u twojego boku. Wiele osób o tobie zapomina, pojawia się tylko w dobrych chwilach. Teraz widzisz, kto naprawdę cię wspiera. To duży plus tej trudnej sytuacji.
Porozmawiajmy o piłce. Dwa ostatnie sezony spędziłem na wypożyczeniu i nie miałeś zbyt wiele szczęścia.
To oczywiste, że spodziewałem się, iż będzie inaczej. Wolałbym częściej grać. Ale przynajmniej nauczyłem się kilku rzeczy, których wcześniej nie wiedziałem.
Co zmieniło się w Sergim Samperze od momentu odejścia?
Jeśli grałeś tylko w Barcelonie, miałeś jedną piłkarską ideę. Wyprowadzasz piłkę z tyłu, utrzymujesz się przy niej. Kiedy odchodzisz, widzisz inny sport. Musisz się do tego zaadaptować. Niektórzy trenerzy wolą grać bardziej fizycznie, defensywnie. Są zawodnicy lepiej do tego przystosowani, dlatego też są przed tobą w hierarchii.
Czujesz się teraz lepszym piłkarzem?
Postawiłem sobie za cel granie bardziej intensywnie, poprawienie się defensywnie. Tego wymagali ode mnie trenerzy i uważam, że w tym aspekcie się rozwinąłem.
Chciałeś zostać w Barcelonie. Dlaczego postanowiono cię wypożyczyć?
Luis Enrique powiedział mi, że muszę nabrać doświadczenia i najlepiej będzie, jeśli odejdę. Tak samo przekazał mi to klub i zaakceptowałem to.
A Valverde?
Chciał, żebym został, ale Barça miała problem ze zbyt szeroką kadrą i nie mogłem zostać. Widząc tę sytuację, wybrałem Las Palmas, bo uważałem to za najlepszą opcję. Znałem trenera (Manolo Márqueza), ale zwolniono go już po pięciu kolejkach.
Rozmawiałeś z Valverde?
Tak, bo miał tę samą kontuzję co ja, kiedy jeszcze był piłkarzem. Pytał mnie, jak się czuję, jak przebiega rekonwalescencja i powiedział, że czeka na mnie na starcie przygotowań do sezonu.
Czego spodziewasz się po nowym sezonie?
Zawsze jestem podekscytowany. Po kontuzji musiałem pauzować przez długi okres. Czuję, że dla mojej kariery w Barcelonie to kluczowy moment. Teraz albo nigdy.
Dlatego nie pojechałeś na wakacje?
Jestem zmotywowany, aby wrócić w jak najlepszej formie. Po tylu miesiącach przerwy nie potrzebowałem kolejnego odpoczynku. Chciałem być w najlepszej formie w presezonie. Pracuję przez całe lato.
Uważasz, że sprzyja ci system 4-4-2, który lubi stosować Valverde?
Mam nadzieję, że będzie sprzyjał. I że trener też tak to będzie oceniał. Po odejściu z Barcelony grałem na wiele różnych sposobów i uważam, że jestem w stanie się dobrze zaadaptować do tej formacji.
Rozmawiałeś z kimś z klubu, poza Valverde?
Tak, z prezesem Bartomeu. Powiedział mi, abym był spokojny, że przepracuję presezon z Barçą i żebym się nie martwił.
W Barcelonie zawsze mówi się o cierpliwości i pokazuje się Sergiego Roberto jako wzór. Ty byłeś jednym z niewielu zawodników, którzy pozostali w klubie, gdy Barça B spadła do Segunda División B. Masz nadzieję, że teraz dostaniesz za to nagrodę?
Pracuję z tą świadomością. Zawsze mówiłem, że chcę triumfować w Barcelonie. Mój cel się nie zmienił. Jestem przekonany, że to będzie ten rok.
Zaakceptowałbyś kolejne wypożyczenie?
W tym momencie tego nie rozpatruję. Kiedy myślisz o takich rzeczach, nie koncentrujesz się na drużynie, w tym przypadku – na Barçy. Chcę przepracować presezon, a później zobaczymy.
