Kilka dni temu dostałem maila od Pioteera, z prośbą o napisanie tekstu traktującego o Gran Derbi z perspektywy Wielkiej Brytanii. Z radością przystałem na jego prośbę i ochoczo zabrałem się do pracy. Wydawałoby się, że każdy szanujący się kibic piłki nożnej na świecie (a przynajmniej w Europie) będzie wiedział co to jest Gran Derbi czy El Clasico. Zresztą nie tylko kibice pilkarscy znają ten termin (czego najlepszym przykładem jest moja żona), bowiem współczesne Gran Derbi już dawno przestało być widowiskiem stricte sportowym, ograniczonym do stadionu i wąskiej grupy zainteresowanych kibiców a stało się zjawiskiem globalnym, elementem współczesnej kultury medialnej, śledzonym przez ponad 500 milionów ludzi na całym świecie.
Jeśli zagłębimy się w odmęty internetu to bez trudu znajdziemy tysiące angielskojęzycznych stron, poczynając od Wikipedii, na których można znaleźć wszelkie możliwe informacje na temat El Clasico. Jednak internet swoje a życie swoje. Niestety, kolejny już raz, mieszkańcy Albionu zaskoczyli mnie. Znowu okazało się, że Anglikom nie po drodze z resztą piłkarskiego (I nie tylko) świata.
Przez ostatnich kilka dni każdemu napotkanemu znajomemu zadawałem to samo pytanie: “z czym kojarzą ci się terminy Gran Derbi czy El Clasico?”. Już pierwsza uzyskana odpowiedź wprawiła mnie w autentyczne osłupienie, oto bowiem dowiedziałem się, że Gran Derbi to mecz lokalnych rywali, “coś jak Manchester United z City czy Liverpool Everton. Ewentualnie Inter AC Milan.” Technicznie odpowiedź jak najbardziej poprawna bowiem derby to nic innego jak sportowa rywalizacja pomiędzy lokalnymi rywalami, ale nie takiej odpowiedzi się spodziewałem. Niemal każda kolejna zapytana przeze mnie osoba odpowiadała w podobny sposób. W końcu znalazł się ktoś, kto wskazał na zbliżający się wielkimi krokami mecz Barcelony z klubem z Madrytu…
Okazało się, że Anglicy kompletnie nie interesują się wydarzeniami nie mającymi związku z ich własną ligą piłkarską. Typowy kibic piłki nożnej w Wielkiej Brytanii wie, że istnieją inne kluby w innych ligach europejskich. I to by było na tyle, cała reszta, która nie jest związana z ManU, Chelsea, City czy ostatnio również z Tottenhamem jest absolutnie nie godna najmniejszej uwagi. Oczywiście do czasu gdy jakiejś angielskiej drużynie nie przyjdzie się zmierzyć chociażby z Dumą Katalonii. Miałem okazję przyjrzeć się temu zjawisku z bliska w zeszłym sezonie, gdy Barcelona miała przyjemność udzielić surowej lekcji futbolu panu Wengerowi i jego podopiecznym. Na kilka tygodni przed meczem rozpoczął się prawdziwy popis arogancji: według większości kibiców gdybyklubu Barcelona nie powinna wychodzić na boisko bowiem mecz i tak już przegrała, Messi, Xavi, Iniesta czy Valdes przy gwiazdach pokroju Bendtnera (do diabła, jak się to pisze!?) Nasriego, Arszawina czy Almunii są słabi a Wenger to geniusz, od którego Pep może się uczyć jak wygrywać. Naturalnie wiemy jak to wszystko się skończyło… Podobnie było w przypadku wcześniejszych potyczek z Chelsea i Manchesterem Utd. Anglicy żyją w przekonaniu, że ich drużyny są najlepsze na świecie. Oczywiście fakt, że przez ostatnich pięć sezonów w Lidze Mistrzów, angielski klub triumfował tylko raz, nie zakłóca ich dobrego samopoczucia.
Na tydzień przed El Clasico próżno szukać choćby najmniejszej wzmianki o tym meczu w miejscowych mediach sportowych. Kolumny wypełniają informacje z The Ashes (krykiet – jedyna gra na świecie gdzie mecz może trwać tydzień (!) i dalej nie będzie wiadomo kto wygrał. Jedyna gra z przerwą na lunch i herbatkę…) i boisk rugby. Jeśli chodzi o pilkarski świat to najwięcej miejsca poświeca się szokującej informacji o tym, że mój “ulubiony” angielski klub planuje ustalić cenę pojedyńczej wejściówki na mecz, na zwykłe miejsce, na poziomie powyżej 100 funtów!!!
Naturalnie z czasem, bliżej poniedziałku, pojawią się informacje na temat Gran Derbi. Zapewne BBC (życzę Wam i sobie abyśmy doczekali w Polsce publicznego medium o takiej sile oddziaływania i o taki autorytecie społecznym), jak to czyni co roku, wyśle jedego ze swoich komentatorów na mecz. W dniach poprzedzających spotkanie na łamach internerowego portalu BBC SPORT da się przeczytać interesujące analizy i arcyciekawe felietony. Ich autorzy to ludzie rozmiłowani w piłce nożnej i znający tą materię od podszewki, dzięki swojej wiedzy i pasji potrafiący wyjść poza ramy Premier League. Smutne jest to, że większość potencjalnych czytelników, gdy zorientuje się, że tekst nie traktuje o Liverpoolu, Chelsea, Rooneyu czy Bale’u nawet nie zada sobie trudu aby go przeczytać.
Dla anonimowej większości Gran Derbi jest odleglym wydarzeniem o którym można przeczytać w gazetach lub internecie. Paradoksalnie, dziwaczna pora rozgrywania tego meczu może spowodować, że w Anglii obejrzy go większa niż zwykle liczba widzów. Jedna z płatnych telewizji sportowych pokazuje mecze największych klubów La Liga więc jest niemal pewne, że w poniedziałkowy wieczór Anglicy chcący pooglądać futbol, skierują swoją uwagę właśnie na ten mecz. Zdecydowana większość kibiców wspierać będzie Barcelonę bowiem madrycka drużyna nie może tu liczyć na wielką sympatię. Osoby Mourinho oraz Ronaldo są bardzo źle odbierane przez angielskich sympatyków futbolu. Zaryzykowałbym nawet twierdzenie, że są to dwie najbardziej nielubiane tutaj postacie piłkarskiego świata. Nawet kibice Chelsea (przynajmniej ci, których o to pytałem) wspierać będą Barcelonę.
Reasumując, Gran Derbi nie przejdzie bez echa na wyspach Brytyjskich. Jednak wydarzenie to nie będzie miało charakteru wielkiego piłkarskiego święta, a raczej intersującej ciekawostki dla naprawdę zaintersowanych. Co innego gdyby w El Clasico zaangażowana była przynajmniej jedna drużyna z Premier League…
