Barça jest ograniczona problemami z finansowym fair play. Chcąc uzyskać miejsce w limicie, klub pracuje nad tym, aby Íñigo Martínez opuścił zespół latem, jednak nie z powodu kwestii sportowych. Drużyna ma kilku środkowych obrońców na najwyższym poziomie, pensja byłego gracza Athletic jest znaczna, a ponadto klub nie ma federacyjnych zobowiązań w przypadku odejścia Íñigo po zakończeniu obecnego sezonu.
Obecność Araujo, Koundé, a przede wszystkim pojawienie się Paua Cubarsíego oznaczają, że Barça postrzega środek obrony jako opcję na zmniejszenie kosztów wynagrodzeń. Nie chodzi tylko o wyżej wymienionych, ale także o to, co stanie się z Erikiem Garcíą, wypożyczonym do Girony. W rzeczywistości, jeśli odejście Íñigo zostanie potwierdzone, pomysł jest taki, że zawodnik z Martorell lub Mika Faye mogliby wypełnić jego rolę w składzie. Ostatnio Eric dał już jasno do zrozumienia, że wróci do Barçy, aby rozpocząć presezon, a następnie podejmie decyzję w zależności od roli, jaką czuje, że może odegrać.
W obliczu takiego scenariusza Barça uważa, że zwolnienie opłaty za Iñigo, która wynosi około ośmiu milionów brutto, jest właściwym rozwiązaniem w ich próbie powrotu do zasady 1:1. Nie dlatego, że Bask nie radzi sobie na boisku, wręcz przeciwnie, ale dlatego, że istnieją priorytety i w innych obszarach nie ma "nadkompletu", który istnieje w osi obrony.
Zeszłego lata problemy klubu z fair play oznaczały, że Iñigo Martínez i Barça podpisali tylko jednosezonowy kontrakt na poziomie rejestracji. Prywatny kontrakt między stronami został jednak podpisany na dwa lata. Co to oznacza? Odejście obrońcy będzie kosztowało klub znacznie mniej pod względem fair play - pośrednio wpłynie to na wydatki, ale znacznie mniej niż w przypadku jego rejestracji - ale będą musieli zapłacić mu za drugi sezon. Dopiero okaże się, czy będzie to w całości, czy w znacznej części.
Ta druga opcja byłaby bardziej realna, gdyby Bask znalazł ofertę sięgającą lub bardzo zbliżoną do tego, co musiałby otrzymać w hipotetycznym drugim sezonie w Barcelonie. W tym momencie należy również wziąć pod uwagę, że jego pensja w przyszłym sezonie byłaby wyższa niż w tym, ponieważ została ona wcześniej dostosowana do finansowego fair play.
Opcja pożegnania się z Iñigo byłaby zatem nadal interesująca dla Barçy, pomimo konieczności płacenia mu za drugi rok umowy, ponieważ ta kwota miałaby bardzo niewielki wpływ na fair play, główne zmartwienie klubu.
Klub będzie starał się pomóc Iñigo w znalezieniu satysfakcjonującego miejsca. Barcelona będzie poszukiwała propozycji, która zadowoli zawodnika nie tylko na poziomie sportowym, ale także finansowym. Im lepsza będzie oferta, tym Duma Katalonii będzie miała więcej opcji do przeanalizowania, czy możliwe jest osiągnięcie porozumienia z byłym graczem Athleticu, aby zapłacić mu tylko część drugiego roku kontraktu, chociaż jest to mało prawdopodobne.
Chociaż hipotetyczne odejście Koundé lub Araujo mogłoby zmienić plany, prawda jest taka, że przyszłość Iñigo, podobnie jak Marcosa Alonso, jest daleko od Barcelony. 32-letni środkowy obrońca zyskał na znaczeniu w listopadzie 2023 roku, ale najpierw kontuzja, a następnie pojawienie się Cubarsíego odsunęły go na boczny tor. W szatni bardzo pozytywnie oceniają występy i postawę Iñigo, ale jednocześnie klub przyznaje, że niestety sytuacja fair play jest niewygodna.
