Luis Suárez pożegnał się z FC Barceloną. Oprócz najbliższej rodziny towarzyszyli mu również m.in Leo Messi, Sergi Roberto, Gerard Piqué, Sergio Busquets oraz Jordi Alba. Napastnik nie mógł powstrzymać łez.
Pożegnanie
To improwizacja, niczego nie przygotowałem. Chcę podziękować klubowi, ponieważ uwierzyli we mnie w 2014 roku. Wiedzieli, że popełniłem błąd i dalej we mnie wierzyli. Zaakceptowanie tego nie było łatwe. Koledzy traktowali mnie wspaniale. Wszyscy wiedzą, ile wysiłku włożyłem przed przybyciem tutaj, aby spełnić marzenie. Jestem świadomy, że kończy się etap, z którego muszę być bardzo dumny ze względu na wszystko, co zrobiłem, ilu zdobyłem przyjaciół; to było wiele lat. Chciałbym, żeby wiedziano, że odchodzi człowiek, który ma uczucia. Moja rodzina, która znosiła wszystko, co dobre i co złe, wspierała mnie w trudnych chwilach. Ale będę pamiętał to, co było dobre. Moje dzieci patrzące, jak strzelam gole, wznoszę trofea, gram u boku najlepszego zawodnika w historii. To zapamiętam. Dziękuję kibicom za całą miłość, wiem, że wciąż mnie wspierają. Dziękuję sztabowi. Chcę, żebyście wiedzieli, że zawsze będę culé.
Spełnione marzenie
Przybycie tutaj było spełnieniem marzeń. Nigdy nie sądziłem, że osiągnę liczby, do których dotarłem. W Barcelonie zawsze musisz dawać z siebie wszystko. Jestem dumny, że spędziłem tu tyle czasu. Odchodzę dumny i usatysfakcjonowany. Przeżyłem tu wiele chwil, które pozostaną w pamięci. Były również skoplikowane momenty, które pozostaną ze mną. Będę pamiętał o pierwszym mistrzostwie ligi, zdobyciu Ligi Mistrzów, graniu ze wspaniałymi zawodnikami, którymi wcześniej grałem na PlayStation. Każdy piłkarz żegna się, żyje na swój sposób. Teraz, w tym momencie, muszę się tym cieszyć. To piękne, że są ze mną moi koledzy i rodzina.
Zdenerwowanie na klub
To był szalony miesiąc, powiedziano wiele rzeczy, o których nawet nie myślałem. Wymyślono wiele rzeczy, dochodziło do przecieków. Musimy starać się trzymać od tego z daleka. Czuję dumę z powodu tych wszystkich lat spędzonych w klubie. Muszę zmienić chip i zacząć nowy etap, jestem wdzięczny Barcelonie. Każdy zawodnik ma swój moment na odejście. Jeśli klub i zawodnik uznają, że czas odejść, trzeba to zaakceptować. Jeśli zawodnik myśli o odejściu, również. To trudne, ma się tutaj rodzinę, ale trzeba to zaakceptować. Takie rzeczy zdarzają się w futbolu.
Telefon Koemana
Jestem w stanie zaakceptować to, co powiedział mi trener. Spodziewałem się telefonu, bo wiem, co mówi się w mediach. W tamtym momencie miałem ważny kontrakt i trenowałem. Poprosiłem o szacunek, aby można było znaleźć rozwiązanie, nie było problemu z tym, abym dalej trenował. Oczywiście czuję się na siłach, aby rywalizować w La Lidze. Odchodzę w sposób, w jaki odchodzę. Czasami mimo ważnego kontraktu zawodnik i klub potrzebują zmian. W tym wypadku trener nie liczył na mnie. Spełniłem oczekiwania, jakie ma się wobec napastnika Barcelony. Jestem zadowolony z tego, co po sobie zostawiłem.
Atlético Madryt
Kiedy Barça zakomunikowała mi, że na mnie nie liczą, wystawili mnie na sprzedaż i było wiele telefonów. Czułem się na siłach, aby iść do drużyny, która rywalizuje jak równy z równym z Realem i Barceloną. Rozmawiałem z Diego Godínem i Antoinem. Odchodzę do bardzo konkurencyjnej drużyny, która walczy o La Ligę. To pokazuje, co oznacza bycie konkurencyjną drużyną i możliwość osiągnięcia czegoś ważnego z nową ekipą. Odchodzę do bezpośredniego rywala, ale zobaczymy, co się wydarzy w przyszłości. Od teraz nie będę przenosić uczuć na boisko, jeśli będziemy się ze sobą mierzyć.
Przyszłość Barçy
Widać ją na treningach. Zawsze na początku jest więcej chęci. Jest wielu młodych zawodników, to dużo wnosi do drużyny. Jak rozmawiałem z jednym z kolegów, w tym roku jest więcej możliwości do rotacji. Mam nadzieję, że młodzi wykorzystają swoją szansę.
Zarzuty wobec siebie
Czy zarzucam coś sobie, czy… [wskazuje głową na prezydenta]? Mogę dokonać autokrytyki. Popełniliśmy błędy w Lidze Mistrzów. Trzeba dokonać autokrytyki, musimy się uczyć na błędach, trzeba być profesjonalistą, aby to robić. Nie mam sobie nic do zarzucenia, przeszedłem przez ciężkie chwile, grałem z kontuzją. Odchodzę z dumą, jestem trzecim najlepszym strzelcem klubu. Zawsze będę wdzięczny socios za wsparcie, które od nich otrzymałem. Przechodziłem przez ciężkie chwile, a oni mnie wspierali i pomagali. Wiem, że niektórzy są smutni z powodu tego, w jaki sposób odchodzę, ale nie można zapominać o tych sześciu spektakularnych latach, które tutaj przeżyłem. Zawsze pozostanie we mnie zadra, ale postaram się pamiętać o tym, co dobre, o kolegach.
Relacje z Leo
Z Leo bardzo dobrze się znamy, on wie, co myślę, a ja wiem, co on myśli, jesteśmy za duzi na dawanie sobie rad. Wszyscy wiedzą, jakie są nasza relacje. Kiedy przybyłem, powiedzieli mi, żebym uważał na Leo, po kilku latach mówili, że nie dogaduję się z tym czy z tamtym. Nie powiem kto. Odchodzę dumny.
