Lamine Yamal udzielił wywiadu Mundo Deportivo, w którym bez skrupułów wyznaje, że gra na Mistrzostwach Europy i Igrzyskach Olimpijskich tego lata nie byłaby najlepsza w procesie rozwoju jego piłkarskiej kariery. Gwiazda FC Barcelony podziela tym samym życzenia swojego klubu, który ma nadzieję, że zdrowy rozsądek zwycięży zarówno u niego, jak i u Paua Cubarsíego. Napastnik przypomina o precedensie Pedriego Gonzáleza, który po bardzo pracowitym 2021 roku nabawił się szeregu kontuzji mięśniowych.
Lamine mówi o swojej przyszłości, 200-milionowej ofercie odrzuconej przez Joana Laportę, starciu z Paris Saint-Germain, sytuacji Xaviego Hernándeza i tym, co zmieniło się w jego życiu od czasu debiutu w pierwszej drużynie przeciwko Betisowi 29 kwietnia 2023 roku, prawie rok temu.
Poniżej prezentujemy cały wywiad.
Odkąd Xavi ogłosił swoje odejście pod koniec sezonu, chociaż zobaczymy, co stanie się na koniec, czy widzisz go bardziej wyzwolonego w szatni?
Tak, myślę, że jesteśmy bardziej wyzwoleni, osiągamy lepsze wyniki. Ale myślę, że to również zależało od drużyny, aby dokonać punktu zwrotnego i zacząć grać lepiej.
Czy chciałbyś, aby ktoś, kto dał ci zadebiutować w pierwszej drużynie, został?
Byłbym zachwycony. Szczerze mówiąc, chciałbym tego.
Czy odważyłeś się powiedzieć mu o tym tak jak inni koledzy z drużyny, którzy udali się do jego biura?
Myślę, że w wieku 16 lat nie mogę teraz iść do biura (śmiech). Nie, ale myślę, że on wie, że wszyscy chcemy, aby został.
Latem czekają nas wielkie emocje związane z Mistrzostwami Europy. Zostaniesz powołany, jeśli nie będzie kontuzji, ale jeśli zostaniesz powołany na Igrzyska Olimpijskie, czy zgodzisz się na to?
Nie miałoby sensu jechać na oba te wydarzenia, ponieważ odkąd zacząłem, chodziło o to, aby nie być przeciążonym i nie grać zbyt wiele, więc nie miałoby sensu jechać na oba turnieje. Ale oczywiście, jeśli muszę jechać, to ostatecznie grasz dla Hiszpanii i to jest marzenie.
Ale gdyby to zależało od ciebie, czy odmówiłbyś udziału w Igrzyskach?
Zależy to również od tego, jak pójdą Mistrzostwa Europy, ale myślę, że najważniejszą rzeczą byłoby być na Mistrzostwach Europy.
Gdyby na Mistrzostwach Europy nie było zbyt dużego obciążenia lub gdyby Hiszpania odpadła wcześniej, byłyby to inne okoliczności.
Oczywiście, że tak.
Czy przypadek Pedriego i to, co stało się z nim w związku z kumulacją meczów w 2021 roku, może wpłynąć na twoje dzisiejsze zdanie?
Jest przykładem tego, co może się wydarzyć, ponieważ jest jedynym, którego pamiętam, który to zrobił.
W ciągu roku zyskałeś siedem kilogramów masy mięśniowej.
Tak, od presezonu. Sześć z hakiem.
Jak bardzo urosłeś? Ile przybrałeś na wadze?
W tym roku przytyłem około czterech kilogramów i urosłem dwa centymetry. Mam teraz 1,81 m wzrostu.
Czy dali ci jakiś limit wzrostu?
Nie.
Czy dużo ćwiczysz siłowo w tygodniu?
Tyle, ile powiedzą mi trenerzy od przygotowania fizycznego z planem dostosowanym do mojego wieku.
Żywienie jest o wiele bardziej uporządkowane. Co przestałeś jeść i pić?
Kiedyś wychodziłem z przyjaciółmi i jadłem to, co widziałem. Teraz jem to, co w klubie. A do picia wodę.
A czego jesz więcej? Messi zmienił swoje nawyki i zaczął jeść więcej ryb.
Tak, staram się jeść więcej ryb, ponieważ wcześniej jadłem więcej mięsa.
Rozmawialiśmy o finale w Berlinie w 2015 roku, w którym bramkę zdobył Neymar, który był twoim wielkim idolem, jak zawsze mówiłeś. Dlaczego lubiłeś Neymara bardziej niż kogokolwiek innego?
Ponieważ sprawiał, że chodziłem na mecze, sprawiał, że dobrze się bawiłem, był widowiskowy, miło było patrzeć, jak gra.
Ile razy próbowałeś naśladować jego dryblingi i myślałeś, że wyszło ci to, czego chciałeś?
Myślę, że w końcu, po tak długim oglądaniu go, czasami wychodzi to samo, a potem myślę i mówię "patrz, on tak robił".
Są też podania, ponieważ nie jesteś tylko graczem, który drybluje lub strzela spektakularne gole. To podania, których nauczyłeś się tutaj w La Masii i są podobne do Messiego?
Trudno jest próbować być jak Messi pod tym względem. Ale cóż, piłkarzem, którego pamiętam, który je wykonywał, był on i jeśli można być takim jak on, to spróbuję.
Z obecnej szatni, który weteran daje ci najlepsze rady?
Myślę, że wszyscy, wszyscy kapitanowie, weterani, wszyscy bardzo mi pomagają i dużo ze mną rozmawiają.
Dużo mówiło się o sytuacji z Lewandowskim, o tej reakcji na boisku. Czy miało to na ciebie duży wpływ, czy było to coś, co zdarza się w każdym meczu?
Nie, raczej nie. Było to coś, czemu poświęcono dużo uwagi, ale nie było to nic więcej. Następnego dnia pojechałem na zgrupowanie kadry, wróciliśmy i wszystko było w porządku.
Robili ci żerty na początku sezonu?
Śpiewałem w czasie tournée.
Jaką piosenkę?
Piosenkę Morada.
Na krześle i sam?
Tak. Przez dobre półtorej minuty.
Co oznacza dla ciebie dzielnica Rocafonda?
Wszystko. Tam dorastałem i zawsze grałem w piłkę nożną. Także Granollers, gdzie mieszkała moja mama.
Nadal rozgrywasz mecze z przyjaciółmi. Czy hamują się trochę, abyś nie doznał kontuzji?
W niektórych wchodzę ostro, ale oni ze mną się hamują.
Lamine Yamal czy Lamine?
Nazywam się Lamine Yamal, ale jeśli chcesz skrócić, to Lamine.
29 kwietnia minie rok od twojego debiutu w Barcelonie w wieku 15 lat. Jak to zmieniło twoje życie i jak Xavi zmienił twoje życie?
Całkowicie dla mnie i mojej rodziny. Z 15-letniego dzieciaka, który chodził na zajęcia i trenował z drużyną młodzieżową, stałem się zawodnikiem pierwszej drużyny.
Nadal mieszkasz w La Masii, jak wygląda normalny dzień z życia 16-latka?
Budzę się o dziewiątej, idę na trening, wracam z treningu, jem, a po południu mam tutaj zajęcia. Jeśli nie mam prywatnych lekcji, to odpoczywam.
Czy widok gigantycznego budynku w Barcelonie z twoim zdjęciem w kampanii Adidasa przyprawia cię o zawrót głowy?
Staram się traktować to jako coś, co wynika z twojego zawodu, czyli bycia piłkarzem i coś, co się wydarzy. Staram się do tego przyzwyczaić i przyswoić.
To, co wydarzyło się na Bernabéu podczas meczu Hiszpania-Brazylia, gdzie oklaskiwano tylko Maradonę, Ronaldinho i Iniestę, również nie jest normalne.
To duma, że mogę być oklaskiwany na takim stadionie jak Bernabéu i to jeszcze grając z Hiszpanią. Jestem z tego powodu bardzo szczęśliwy.
Czy Carvajal lub Joselu powiedzieli ci w reprezentacji, abyś bardziej zwolnił 21 kwietnia w Klasyku?
Mam nadzieję, że uda mi się to powtórzyć. Po prostu mi pogratulowali.
Czym jest dla ciebie presja?
Presja jest czymś, co generujesz sam, ponieważ ostatecznie, kiedy się tym cieszysz, prawie nigdy nie mówisz o presji. Z drugiej strony pojawia się, gdy zaczynasz grać źle i sam ją generujesz.
Ale to nie to samo, co bycie w pierwszej drużynie, gra w Lidze Mistrzów, w przyszłym sezonie znowu na Camp Nou...
Nie, oczywiście dla mnie jest to o wiele lepsze, ponieważ pod koniec dnia gra z fanami to marzenie. To prawda, że to nie to samo, ale jestem szczęśliwy, bo to coś miłego i dobrego.
Przyszedłeś do Barçy w wieku siedmiu lat, jak długo mieszkasz w La Masii?
Odkąd skończyłem 12 lat, zawsze tutaj.
Na którym starszym koledze z La Masii się wzorowałeś? Iniesta patrzył na przykład na Puyola i Valdésa.
Kiedy dołączyłem, byli Balde i Gavi i to na nich się wzorowałem.
Co powiedział ci Xavi, kiedy zadebiutowałeś przeciwko Betisowi?
Najpierw powołał mnie przeciwko Atlético, a potem nie uprzedził mnie przeciwko Betisowi. Widząc przebieg meczu, poczułem, że mogę zagrać. Powiedział mi, żebym się tym cieszył.
Czego nauczyła cię Barça jako instytucja?
Nauczyła mnie wszystkiego w La Masii, pod względem sportowym, ale przede wszystkim pod względem edukacji i wychowania jako osoby.
Czy zespół psychologiczno-pedagogiczny w La Masii pomaga ci kontrolować fakt bycia w centrum uwagi?
Teraz jest to bardziej kontrolowane, ale szczególnie w procesie wchodzenia do pierwszej drużyny pomagają ci kontrolować presję.
Logicznie rzecz biorąc, jest już wiele dużych klubów zainteresowanych tobą. Prezydent Laporta powiedział Mundo Deportivo, że odrzucił ofertę w wysokości 200 milionów. Co myślisz o tym, że klub postawił na ciebie?
Jestem bardzo szczęśliwy, że moja praca i mój futbol zostały docenione, ale skupiam się na następnym meczu.
Kiedy otrzymujesz informacje o ofertach za pośrednictwem swojego ojca lub agenta, Jorge Mendesa, czy nadal masz jasny pogląd na to, co chcesz zrobić ze swoją przyszłością?
Tak, jestem skupiony na grze.
Masz kontrakt do 2026 r. i istnieje zobowiązanie do przedłużenia go do 2030 r., kiedy skończysz 18 lat. Czy fani muszą się martwić o przyszłość? Jakie przesłanie przekazałbyś tym, którzy obawiają się, że pieniądze przyjdą z zewnątrz?
Żeby byli spokojni, zostały jeszcze dwa lata następnego kontraktu. A przede wszystkim, żeby się tym cieszyli.
Ale czy podpiszesz kontrakt na prawie całe swoje życie w Barcelonie jak Xavi, Iniesta, Puyol czy Messi?
Jestem pewien, że tak. Mam nadzieję, że będę legendą Barçy.
Gdyby w lipcu zaoferowano ci numer "10" Barçy, gdyby nie było Ansu, który został wypożyczony do Brighton, aby zadebiutować na nowym Camp Nou w 125. rocznicę powstania klubu, co byś powiedział? Czy byłoby to dla niego zbyt ciężkie?
Jak powiedziałeś, to "10" Ansu, ale jeśli nie zostanie tutaj, będzie to powód do dumy. Marzeniem każdego dziecka byłoby być "10" Barçy. Nikt na świecie nie odmówiłby, ale jest to coś, czym klub musi zarządzać.
Rozmawiamy o tym, co nadchodzi i o piłce. Zbliżają się rozgrywki Ligi Mistrzów i PSG. Jak zapatrujesz się na fazę pucharową?
Jestem bardzo podekscytowany. To mój pierwszy ćwierćfinał i to marzenie móc w nim zagrać.
Co trzeba zrobić, aby pokonać PSG?
Zagrać tak, jak gramy, zagrać swoją grę i zdominować ich.
Wzorem jest rywalizacja z Napoli i to, że mecze są kompletne lub prawie takie są?
O takich starciach decydują detale. Jeśli jedna drużyna zawiedzie, druga to wykorzysta, a w Lidze Mistrzów trzeba grać z dużą intensywnością.
Masz w rękach piłkę z finału, czy można marzyć o wygraniu Ligi Mistrzów na Wembley?
Myślę, że tak. Wszystkie drużyny mają teraz takie same szanse. Musimy pokonać PSG, a potem wszystko może się zdarzyć w półfinale.
W tym tygodniu panuje wyjątkowa atmosfera, nie ma innych meczów w przeciwieństwie do PSG. Co mówicie sobie w szatni?
Wszyscy skupiamy się na środowym meczu, który będzie jednym z najważniejszych w sezonie.
Będziesz musiał pomóc Koundé lub Araujo z Mbappé, a co do tego nie ma wątpliwości, ponieważ są mecze, w których jesteś jednym z zawodników, którzy odzyskują najwięcej piłek. Czy zwracasz większą uwagę na to, jak gra, aby go powstrzymać?
Nie tylko z Mbappé. Zawsze próbuję ze skrzydłowym na mojej flance. Tak było już z Kwaracchelią.
Ale czy patrzysz na konkretne rzeczy w grze Mbappé?
Tak, ale to zawodnik, który niezależnie od tego, na co spojrzę, zrobi dla mnie coś innego. Dlatego uważam, że muszę pomóc bocznemu obrońcy i tyle.
Miałeś prawie osiem lat, kiedy Barça zdobyła ostatnią Ligę Mistrzów, gdzie oglądałeś finał?
Grałem w MIC z Benjaminem C i była impreza z moimi kolegami z drużyny.
Kto by pomyślał, że dziewięć lat później będziesz o to walczył?
Tak, czasami, kiedy leżę w łóżku w nocy, myślę o tym i mówię, że to szalone, ale nie masz dużo czasu na myślenie, ponieważ myślisz już o następnym meczu, kolejnej sesji treningowej i codzienności.
Kolejną szaloną rzeczą byłoby strzelenie gola w Lidze Mistrzów, wiesz co by się stało?
Tak, rekord najmłodszego zawodnika w historii, prawda?
Czy jest jakaś obietnica, jeśli ci się to uda? Czy ktoś poprosił cię o koszulkę, jeśli tak się stanie?
Nic, myślę, że moja mama lub tata by ją zatrzymali. Mam nadzieję, że mi się uda.
Wielu twoich przyjaciół ida się do Paryża?
Tak, przyjadą moi trzej najlepsi przyjaciele.
Byłeś tam już kiedyś?
Nie, to będzie mój pierwszy raz.
To dobry moment na debiut. To właśnie w Saint Denis Barça zdobyła Puchar Europy w 2006 roku przeciwko Arsenalowi.
Tak, to prawda.
Wynik w środę?
0-1.
A kto strzelił gola?
Ja.
Później zawodnik wziął też udział w szybkim teście.
Ile meczów piłki nożnej możesz oglądać tygodniowo?
Trzy.
Trzech młodych piłkarzy w europejskim futbolu, którzy nie grają w Barcelonie, a których uwielbiasz.
Musiala, Wirtz i Nico Williams.
Żartowniś w szatni:
Ferran Torres.
Najbardziej profesjonalny:
Oriol Romeu.
Sport inny niż piłka nożna:
Koszykówka.
Idol:
Messi.
I w koszykówce:
LeBron James.
Ulubione jedzenie:
Eskalopki z kurczaka.
Piosenkarz:
Morad.
Serial:
Breaking Bad.
Film:
Cudowny chłopak.
Gra wideo:
Fortnite.
Superbohater:
Superman.
Przesąd:
Skakanie przed meczem, ale depcząc linie.
Rozmiar stopy:
44.
