Biorąc pod uwagę średnią wzrostu, Barcelona jest najniższą drużyną w Europie. Mogą się oni jednak pochwalić bardzo małą ilością straconych bramek po rzutach rożnych. Wydaje się, że skuteczna obrona przy stałych fragmentach gry wymaga rosłych i postawnych zawodników. Barcelona jednak przezwyciężyła ten stereotyp poprzez wypracowanie efektywnego strefowego krycia podczas rzutów rożnych.
Wprowadzenie teorii do praktyki
Celem krycia strefą jest zabezpieczenie kluczowych obszarów pola karnego. Są nimi bliższy słupek oraz przestrzeń w pobliżu punktu, z którego wykonywane są rzuty karne. Drużyna ustawia się tak, aby najlepiej grający głową zawodnicy pilnowali tych właśnie obszarów. Dzieje się to niezależnie od ustawienia przeciwnika. Istotnym założeniem jest to, aby obrońcy tuż po wybiciu dośrodkowywanej piłki szybko przemieścili się do przodu, zastawiając tym sposobem pułapkę ofsajdową.
Zdjęcie powyżej pokazuje nam jak Barcelona zazwyczaj się ustawia podczas rzutów rożnych wykonywanych przez przeciwnika. Jak możecie zauważyć zawodnicy Dumy Katalonii przeważnie ignorują to, co robią ich przeciwnicy. Trzymają się za wszelką cenę swoich stref. Pique (czerwony) zazwyczaj broni strefy bliższego słupka a Puyol patroluje środek pola karnego. Dzieje się tak dlatego, że z całej drużyny grają oni najlepiej głową. Na zdjęciu Milito (niebieski) zastępował Puyola, lecz przynależność do stref wciąż pozostaje taka sama. Xavi (żółty) staje przeważnie przed Pique, aby przecinać niższe dośrodkowania na bliski słupek, którymi często drużyny chcą zaskoczyć rywali. Kolejnym kluczowym zawodnikiem jest Iniesta (czarny) który trzyma się blisko krawędzi pola karnego, wyraźnie nie kryjąc nikogo. Jego zadaniem jest przecinanie płaskich podań do strzelców nabiegających spoza pola karnego. Pozostali obrońcy pozostają w środku pola karnego uważając na możliwe dobitki w sytuacji, gdy pierwsze dośrodkowanie nie zostanie wybite.
Ostatnią rzeczą, którą trzeba zauważyć jest fakt, że Barcelona nie umieszcza żadnego zawodnika ani na linii bramkowej ani przy słupkach. W brytyjskim futbolu zostałoby to uznane jako herezja, lecz mistrzowie Hiszpanii robią to celowo i przynosi im to powodzenie. Czynią tak ponieważ chcą błyskawicznie zastawić pułapkę ofsajdową tuż po wybiciu dośrodkowania. "Angielskie" ustawienie obrońców bardzo by to utrudniało.
W tamtym meczu, z Mallorką, rywale zdołali strzelić Barcelonie gola. Stało się tak dlatego, że Pique - najważniejszy obrońca - nie trafił piłki głową. To dobitnie nam pokazuje, że bez względu na to jak świetnie będzie dobrana taktyka, zawodnicy muszą skutecznie ją wykonać.
Na następnym zdjęciu widzimy krycie strefą Blaugrany w spotkaniu z Arsenalem w Lidze Mistrzów. Ustawienie jest podobne, lecz zmienili się wykonawcy. Pique i Puyol nie mogli zagrać w tamtym spotkaniu, zatem to Busquets bronił strefy w pobliżu słupka a Abidal ustawiał się blisko środka pola karnego. Xavi i Iniesta spełniali swoje nominalne role zawodników przecinających zaskakujące podania. Widzimy jednak, że jeden z zawodników Arsenalu stoi tuż przed Valdesem starając się mu przeszkodzić w wyjściu do dośrodkowania. Gracze Barcelony ignorują go jednak i ściśle trzymają się swoich pozycji. Większość drużyn postanowiłaby wykonać indywidualne krycie wobec tego zawodnika, obawiając się zablokowania swojego bramkarza. Takie zachowanie jednak zaprzeczałoby idei krycia strefowego. Po raz kolejny również Barcelona nie ma nikogo pilnującego słupków i linii bramkowej.
W tym meczu po raz kolejny Barcelona traci bramkę, tym razem po błędzie Busquetsa, co udowadnia nam jak ważną rolę odgrywał on w taktyce.
Wniosek
Krycie strefą FC Barcelony maskuje ich braki w kwestii wzrostu piłkarzy. Utrudnia ono również zdobywanie bramek przeciwnikom po rzutach rożnych. Aby wykonać krycie strefowe wymagane jest posiadanie zaledwie 2/3 dobrze grających głową piłkarzy, ponieważ reszta zawodników wykonuje czynności nie wymagające takich zdolności. Piłkarze Pepa Guardioli pokazali nam, że podczas bronienia rzutów rożnych strategia i koncentracja są dużo ważniejsze niż sam wzrost. Zespoły posiadające w swoich szeregach dużą ilość niskich zawodników mogą się dużo nauczyć od FC Barcelony i użyć podobnych pomysłów na przezwyciężenie fizycznych niedoskonałości.
