Za nami spektakularny sezon 2014/15. Wszystko zaczęło się od objęcia sterów Dumy Katalonii przez Luisa Enrique, a do składu dołączyło wielu nowych piłkarzy, na czele z Luisem Suárezem. Jednak niewielu cules liczyło, że 6 czerwca w Berlinie Barcelona świętować będzie drugi tryplet w historii. Jeszcze gorzej wyglądały nastroje wśród kibiców po styczniowych wydarzeniach - porażce na Anoeta, kłótni Messiego z Lucho i zwołaniu przedterminowych wyborów przez Bartomeu (tutaj można wspomnieć o użytkowniku kurtka i jego obietnicy, po której musiał dość boleśnie świętować wygraną z Juventusem). Jednak wszystko co było złe przemieniło się w bardzo dobrą grę Katalończyków w drugiej połowie sezonu i pozwoliło sięgnąć po ligę, Puchar Króla i wspomnianą Ligę Mistrzów. Tym samym Enrique powtórzył wyczyn Guardioli z pierwszego sezonu pracy w Barcelonie. A jak sprawowali się nasi piłkarze? Zapraszamy do lektury.
Ocena wyjściowa prezentuje się następująco: 6 za wygrany mecz, 5.5 za remis i 5 za porażkę. Pragnę również przypomnieć, iż poniższe oceny są naszymi (alcantara, MateoVeb, Polarinho, Weniwe, Ihsahn, Makatal17) subiektywnymi opiniami i każdy z użytkowników blaugrana.pl może mieć inne zdanie na temat występu danego zawodnika. Żeby znaleźć się w jedenastce sezonu należy rozegrać przynajmniej 20 spotkań.
POPRZEDNIE EDYCJE
---
BILANS SEZONU 2014/15
60 meczów: 50 zwycięstw - 4 remisy - 6 porażek
La Liga: 1. miejsce i 94 punkty
Liga Mistrzów: Zwycięstwo w finale z Juventusem 3:1
Puchar Króla: Zwycięstwo w finale z Athletikiem Bilbao 3:1
Gracze miesiąca:
Sierpień i wrzesień: Leo Messi - 8.09
Październik: Leo Messi - 7.38
Listopad: Leo Messi - 7.58
Grudzień: Leo Messi - 8.25
Styczeń: Leo Messi - 8.31
Luty: Leo Messi - 7.64
Marzec: Leo Messi - 8.40
Kwiecień: Sergio Busquets - 8.18
Maj i czerwiec: Leo Messi - 9.37
Antybohaterowie miesiąca:
Sierpień i wrzesień: Pedro Rodríguez - 4.40
Październik: Pedro Rodríguez - 4.54
Listopad: Adriano - 5.75
Grudzień: Munir El Haddadi - 4.74
Styczeń: Martin Montoya - 5.53
Luty: Jérémy Mathieu - 5.53
Marzec: Martín Montoya - 3.83
Kwiecień: Adriano - 5.09
Maj i czerwiec: Adriano - 6.58
BRAMKARZE
Marc-André ter Stegen
Niemiec w tym sezonie występował tylko w rozgrywkach pucharowych. Sezon zaczął kiepsko. Wrześniowy mecz z PSG na pewno nie mógł zaliczyć do udanych. Jednak z każdym kolejnym spotkaniem było tylko lepiej i MAtS prezentował się pewniej. No i ta gra nogami. Marc potrafi podawać przez pół boiska na czubek buta. Wypomnieć mu jednak można błąd podczas meczu z Villarrealem, ale nie wpłynął on na losy dwumeczu. Trzeba przyznać, że ter Stegen to bardzo udany transfer. Dzięki Zubi!
Claudio Bravo
Chilijczyk bronił dostępu do bramki Barcelony podczas meczów ligowych i robił to wyśmienicie. Wielokrotnie ratował Barcelonę w trudnych momentach. Wyróżnić tutaj na pewno trzeba obronę rzutu karnego ze spotkania z Valencią na Camp Nou. Na minus jeden poważny błąd - podczas meczu z Sevillą. Podobnie jak ter Stegena trzeba go tylko chwalić.
Jordi Masip
Trzeci bramkarz Barcelony pojawił się na boisku tylko dwa razy i wpuścił trzy bramki. Oba spotkanie nie miały już tak wielkiego znaczenia więc trudno oceniać grę Hiszpana, który najprawdopodobniej zmieni klub w tym okiebnku transferowym.
OBROŃCY
Martín Montoya
Związek Martina z Barceloną uległ zawieszeniu. Może to i lepiej dla Hiszpana? Nie ukrywajmy że, każdy spodziewał się po nim czegoś więcej. Nie wątpię, że jest profesjonalistą. Ale chyba pewnego poziomu nie przeskoczy. Ale kto wie, może w Interze się odrodzi, rozwinie, pokaże na co go stać i pewnego dnia jeszcze do nas wróci? Na pewno należy Martinowi oddać co jego, podziękować za te lata i życzyć mu wszystkiego dobrego.
Gerard Piqué
Czapki z głów przed Gerardem! W tym roku pozamiatał i pokazał, że jest obecnie najlepszym obrońcą na świecie. Praktycznie nie zdarzają się mu pomyłki, jest pewny siebie i swoich umiejętności, walczy za zespół. Nawet obecność Shakiry na stadionach przestała mu przeszkadzać. Oby kolejny sezon zagrał na takim samym poziomie, będziemy tego bowiem potrzebować.
Javier Mascherano
Żelazne płuca i niezłomne serce. Nigdy się nie poddaje. Nie odstawia nogi, a tam gdzie ktoś bałby się włożyć nogę, Mascherano wkłada głowę. To chyba najwierniej oddający charakterystykę Javiera opis. Jego interwencji z meczu z PSG przy kontrze Paryżan nie zapomnę do końca życia. Fantastyczny piłkarz, który wreszcie w pełni zaadaptował się do gry na środku obrony i spisuje się tam bardzo dobrze. Jest to walczak, którego chciałby mieć w kadrze każdy zespół na świecie.
Marc Bartra
Marc to zawodnik, który, obok Masche, postawą chyba najbardziej przypomina mi Carlesa Puyola. Zawodnik, który ma Barcelonę głęboko w sercu. Który jest świadomy, że jeszcze daleko mu do najlepszych. Że ma jeszcze braki w umiejętnościach. Ale te braki nadrabia nieustępliwością, walką do samego końca, oddaje za Barcę serce i wypluwa płuca. Cieszę się, że mając oferty od klubów, w których na pewno miałby pierwszy skład, Marc postanowił walczyć o swoje marzenie. O grę w koszulce Blaugrana.
Douglas
Nie wiem kim jest. Nic wcześniej o nim nie słyszałem. Nie wiem, czy sensem tego transferu była wpłata kolejnej raty za Neymara, czy może były jakieś inne dziwne powody tego transferu. Niemniej jednak musi coś prezentować na treningach, skoro postawiono na niego kosztem Martina Montoyi. Niech dostanie jeszcze jedną szansę. Jeśli nie pokaże niczego więcej – adios, Douglas.
Jordi Alba
Umiejętności nie można mu odmówić. To jeden z najlepszych obrońców na świecie. Fantastyczny motoryka, niesamowite podłączanie się do akcji ofensywnych, porozumienie z kolegami. W defensywie bez fajerwerków, ale bardzo solidny. Jak dla mnie musi utemperować trochę swój hiszpański temperament oraz troszkę mniej symulować, bo czasami nie wiedziałem czy się śmiać, czy płakać.
Adriano
W przekroju całego sezonu nie zmieniam swojego zdania co do Adriano. Okej, jest zmiennikiem, który nie burzy się o siedzenie na ławce, zapewnia wszechstronność dzięki grze na kilku pozycjach, ale to nie jest już poziom Barcelony. Wolałbym widzieć tu kogoś przede wszystkim młodszego, kto miałby szansę się rozwinąć. Albo Grimaldo, albo ktoś spoza klubu.
Dani Alves
Chyba nikt z Barcelonismo nie wierzył, że Brazylijczyk może jeszcze wrócić do wysokiej formy. Dodatkowo pojawiły się problem z podpisaniem kontraktu, co mogłoby skończyć się bardzo źle mając na uwadze kwestię bana transferowego. Tymczasem cześć i chwała Lucho, że potrafił przywrócić najlepszą wersję Daniego. Pokazał, że nadal jest jednym z najlepszych prawych obrońców na świecie. Jeśli tylko utrzyma tak wysoką formę, to rywalizacja z Vidalem o miejsce w jedenastce może być bardzo pasjonująca. Alvesa w takiej formie chcę widzieć zawsze.
Thomas Vermaelen
Belg to przykład na to, jak można było wykiwać zakaz transferowy. Nie no, żartuję, nie będę pastwił się nad nim. Tak na poważnie – nie można go winić za to, że miał te problemy. Najważniejsze, że zagrał w ostatnim meczu i pokazał, że mimo przerwy czuje grę. Jeśli tylko ominą go urazy, może okazać się wielkim wzmocnieniem.
Jérémy Mathieu
Tak wyśmiewany transfer, a jednak swoje do zespołu i jego końcowego dorobku wniósł. Przede wszystkim dał nam nowe możliwości przy ofensywnych stałych fragmentach gry. A goli z Realem czy z Celtą nie muszę przypominać. Albo piękne trafienie z rzutu wolnego z Huescą. W defensywie również pokazywał się z dobrej strony. Może nie jest to gracz z wielkimi umiejętnościami, jednakże nigdy nie schodził poniżej określonego poziomu. Francuz okazał się naprawdę dobrym zakupem, a rywalizacja o miejsce w pierwszym składzie będzie bardzo ciekawa.
Edgar Ié
Tylko jeden mecz i podstawowa ocena. Nie ma potrzeby pisać więcej na jego temat.
POMOCNICY
Ivan Rakitić
Na początku swojej drogi z Blaugraną trochę zagubiony w taktyce, grał strasznie chaotycznie i bez pomysłu. Z biegiem czasu się rozkręcał, ale i tak niektórzy nie widzieli w nim bardzo dobrego transferu, a tylko przeciętny. Praca Ivana jest ciężko zauważalna dla oka, lecz niesamowicie pożyteczna dla sukcesów drużyny. To dzięki niemu Busquets wskoczył na poziom nie do przeskoczenia dla żadnego DM-a. Łatał dziury w środku pola, dał możliwość wychodzenia bez konsekwencji Alvesowi, by ten zrobił przewagę na skrzydle do spółki z Messim. Im bliżej końca sezonu tym Rakitić grał lepiej, nie tylko z tyłu, ale i w ofensywie. Szkoda, że partnerzy z ataku nie wykorzystali wszystkich sytuacji wypracowanych przez Chorwata. Licznik zatrzymał się na 8 strzelonych bramkach oraz 9 asystach. Statystyki są przyzwoite, a biorąc po uwagę trio MNS, które same sobie asystuję i strzela oraz ciężar gry jest oparty na nich, to można powiedzieć, że są bardzo dobre.
Sergio Busquets
Nie ma lepszego defensywnego pomocnika dla naszego stylu gry (może się nawet pokuszę o opinię, że to jest najlepszy defensywny pomocnik obecnie). Pamiętamy wszyscy jego bramkę w ostatnich sekundach z Valencią, która dała nam 3 punkty na wyjeździe. Po słabym początku sezonu, który nie do końca wynikał tylko z jego słabej formy, co ustawienia zespołu, przeszedł do totalnej dominacji w środku, deklasując kolegów w kwietniu i maju. Ale czemu tak się stało? To przy opisie innego zawodnika, bez którego nie udałoby się osiągnąć Sergio takiego wyniku. Prócz genialnej formie bloku defensywnego, to głównie dzięki niemu osiągnęliśmy tak mały wynik straconych bramek. W kluczowych momentach sezonu, osiągnął poziom jak za Pepa, a może nawet go przerósł.
Xavi Hernández
Łezka się kręci w oku, że po raz ostatni tak wielkiego piłkarza jest mi dane opisywać. Może sezon nie był wybitny co jego klasa, lecz z pewnością bardzo dobry. Motoryka nie ta co kiedyś, ale ten spokój i przegląd pola dalej na genialnym poziomie. Dał nam możliwość rotacji oraz spokój w środku pola w nerwowych końcówkach meczów. Na początku sezonu zdał sobie sprawę, że nie jest już najmłodszy i dał możliwość pogrania innym, lecz nigdy nie znajdzie się jego godny następca. Drugiego Xaviego już nie będzie i trzeba się z tym pogodzić. Statystyka bramek do asyst 2-9, co biorąc pod uwagę jego ilość minut spędzonych na boisku oraz przeniesienie ciężaru gry na napastników, jest naprawdę przyzwoita. Mówię do zobaczenia Mistrzu, ponieważ Barcelona bez Ciebie jest już zupełnie inna i oczekuję powrotu.
Andrés Iniesta
Cały sezon przeciętnie nie licząc końcówki. To niestety trochę za mało. Pamiętam wybitną pierwszą połowę w Sevilli, świetne finały CdR oraz Ligi Mistrzów. Ale nawet mimo tych przebłysków nie można uznać, że ten sezon udał się Andresowi. Bardzo przykro ogląda się piłkarza, który kiedyś był blisko osiągnięcia poziom Messiego. Może jego przeciętna gra jest wynikiem taktyki, którą stosuję Lucho? Przecież miewał mecze, gdzie można było zauważyć przebłyski dawnego don Andresa. Jego kariera w ostatnich latach przypomina mi umieranie gwiazdy w kosmosie. Na początku rośnie i oświetla wszystko dookoła, czasami również pochłania inne gwiazdy, lecz jej koniec jest równie spektakularny co rozmiary danej gwiazdy. Nagle zapada się i traci dawny blask, dając czasem lekkie przebłyski światła. Statystyki nie są może tak złe co forma, ale również zbyt wielkiego wrażenie nie robią. Chyba wszyscy czekamy na spektakularny powrót Andresa, ale nadzieja zaczyna powoli umierać.
Rafinha
Jeden z największych rozczarowań tego sezonu. Nie był najgorszy, ale również nie zachwycał. Dalej czekamy na wybuch formy i uciszenie krytyki kierowanej pod jego adresem. Krytyki, która jest słuszna. Niestety. Jestem fanem jego talentu, lecz kompletnie mnie zawiódł. Ma jeszcze przyszły sezon na udowodnienie swojej wartości. Oczywiście mogę zaklinać rzeczywistość mówiąc, że jest jeszcze młody i musi się jeszcze wiele nauczyć, ale było wiele spotkań, gdzie naprawdę wystarczyło się trochę wysilić.
Sergi Roberto
Bramki 2, asysty 2: jak, gdzie, kiedy i czy to możliwe? Trochę mnie to zaskoczyło gdy spojrzałem na statystyki tego młodzieńca. Ale może skupmy się na jego grze, ponieważ ta mogła niektórych wprawić w osłupienie. Zawodnik, z którym żadna osoba nie wiązała żadnych nadziei, okazała się dobrym zmiennikiem Busiego w meczach o niskim poziomie ryzyka. Podaje do najbliższego, nie powoduję zagrożenia pod własną bramką, odbiera piłki oraz nawet przyzwoicie się ustawia. Ale czy to wystarczy aby się załapać do składu i być w nim przez parę lat? Moim zdaniem nie powinno. Jest jeden młody talent, który powinien otrzymywać więcej minut na boisku. Potrzeba nam kogoś kto ma szanse na przybliżenie się do poziomu Sergio Busquetsa.
Sergi Samper
To jest przyszłość Barcelony. Powinien zostać włączony do pierwszej drużyny jak najszybciej, aby mógł pobierać nauki od najlepszych. Wiąże z nim ogromną nadzieje i widzę w nim wybitną 6, może nie aż tak jak Xavi, ale na zbliżonym poziomie. Oby jego rozwój był co raz bardziej widoczny. Czekamy a teraz niestety jest to melodia przyszłości.
Gerard Gumbau
Pojawił się tylko w jednym pucharowym spotkaniu przy rozstrzygniętym już wyniku dwumeczu.
Alen Halilović
Podobnie jak kolega wyżej, jednak jego występ został przez nas oceniony trochę lepiej.
NAPASTNICY
Pedro Rodríguez
Ileż to razy w tym sezonie zastanawiałem się, który piłkarz byłby lepszym czwartym napastnikiem od Hiszpana, najczęściej padało na Vietto. Niestety młody Argentyńczyk będzie występował w przyszłym sezonie dla Atletico. Statystyki Pedro ma nie najgorsze, ale nie oszukujmy się. To nie jest rezerwowy, który odmieni losy spotkania gdy drużynie nie idzie. Najlepiej byłoby się pożegnać. W styczniu.
Luis Suárez
Początki miał naprawdę trudne. Partolił setkę za setką. Przez moment bałem się, że Urugwajczyk jednak nie zaskoczy, ale na szczęście tak się nie stało i mamy obecnie najlepszego środkowego napastnika świata. Kluczowa bramka w GD, wygranie w pojedynkę meczów z City czy PSG i najważniejsza bramka w finale LM i bodaj 25 bramek po półrocznej absencji. Strach pomyśleć ile natłucze bramek gdy rozegra cały sezon. Gracias, Luis.
Leo Messi
W sezonie pod wodzą pseudo-trenera Gerardo Martino to nie był Messi jakiego znamy. W tym Bóg ponownie zstąpił na ziemię i udowodnił światu, że jest najlepszym piłkarzem w historii. 5 Złota Piłka zbliża się wielkimi krokami. Baa, jest już wygrana.
Neymar
Ronaldinho. Dzięki Ronaldinho zacząłem kibicować Barcelonie. Niestety Brazylijczyka o zabójczym uśmiechu nie dane mi było oglądać regularnie co tydzień, bo dostęp do meczów ok. 10 lat temu był trudniejszy niż teraz. Głównie kończyło się na rozgrywkach LM na TVP czy na jakichś powtórkach w TV, dlatego cieszę się niezmiernie, że Neymar gra dla Barcelony, bo naprawdę bardzo przypomina Ronniego i jeżeli głowa wytrzyma, a wszystko wskazuje, że tak to da Barcelonie więcej trofeów i radości.
Munir El Haddadi
Zaczął sezon z wysokiego C. Później z każdym kolejnym meczem przygasał. Pierwszy sezon w poważnej piłce trochę go przerósł, ale moim zdaniem zasługuje na drugą szansę i powinien ją otrzymać od Luisa Enrique. Jeżeli ktoś oczekiwał, że 19 latek z miejsca stanie się crackiem pokroju Neymara, to mocno się przeliczył. Poza Messim czy Neymarem ciężko znaleźć na szybko piłkarza, który jako nastolatek zaczyna grać od razu świetną piłkę.
Sandro Ramírez
Chłopak wydaje się na tę chwilę mocniejszy psychicznie od Munira i nieco mniej 'barceloński.' Mówiąc trywialnie Sandro się nie pierdoli, tylko gdy ma okazję to strzela na bramkę. Bestia w pressingu. Szkoda byłoby go sprzedawać.
Adama Traoré
Wystąpił tylko raz w rozstrzygniętym meczu w Pucharze Króla. Zdołał jednak strzelić bramkę. Jestem bardzo ciekawy jak dalej będzie przebiegał jego rozwój.
JEDENASTKA SEZONU 2014/15
ODZNACZENIA
Najlepszy gracz sezonu (z minimum 15 ocenami):
1. Leo Messi - 8.15
2. Gerard Piqué - 7.45
3. Neymar - 7.31
Najgorszy gracz sezonu (z minimum 15 ocenami):
1. Munir El Haddadi - 4.26
2. Pedro Rodríguez - 5.66
3. Adriano - 5.76
Najlepszy indywidualny miesiąc:
Leo Messi - 9.37 (maj i czerwiec)
Najgorszy indywidualny miesiąc:
Martín Montoya - 3.83 (marzec)
Najlepszy strzelec:
Leo Messi - 58 bramek
Najlepszy asystent:
Leo Messi - 27 asyst
Najwięcej punktów w klasyfikacji kanadyjskiej:
Leo Messi - 85
Najczęściej oceniany:
Leo Messi - 57
CZĘŚĆ STRICTE SUBIEKTYWNA
Najlepszy piłkarz: (czyli ten który w największym stopniu spełnił pokładane w nim oczekiwania/nadzieje)
alcantara: Ivan Rakitić - Chorwat przychodził do klubu nie jako supergwiazda czy crack, a solidne uzupełnienie składu po odejściu Cesca. Początki może nie były kolorowe, ale z każdym kolejnym spotkaniem Rakitić prezentował się lepiej i świetnie współpracował z partnerami. A koncówka sezonu? Majstersztyk. Wisienką na torcie z całą pewnością jest bramka w finale Ligi Mistrzów. No i nie byłbym sobą, gdybym nie wspomniał, że Ivan grał też na wiosnę, w przeciwieństwie do pewnego piłkarza z Chelsea.
MateoVeb: Dani Alves - Brazylijczyk był już skreślony przez większość. Nie prezentował w ostatnim czasie takiej formy jak dawniej, jednak w tym sezonie wrócił na właściwe tory i udowodnił światu podobnie jak Messi, że jest najlepszy w historii. Na swojej pozycji. Złośliwi powiedzą, że forma Alvesa wzięła się z walki o nowy kontrakt. Osobiście uważam, że to nie prawda. Dani wrócił do kapitalnej gry bo znowu ma obok siebie Leo, z którym może sobie wymieniać klepki jak za starych dobrych czasów.
Polarinho: Luis Suárez – Przyznaję się bez bicia; nie byłem zwolennikiem transferu Urugwajczyka. Przyczyn było kilka, pierwszą z nich oczywiście kara za ugryzienie Chielliniego. Drugim było to, że raczej dziewiątki miały problem z grą w katalońskim systemie. Trzy, zastanawiałem się, jak Neymar i Messi dogadają się z Luisem. A chyba wszyscy pamiętamy casus Ibry. Pierwsze kilka spotkań, które rozegrał Suarez, potwierdzały moją tezę. Pudłował na potęgę, nie dawał Barcelonie tego, czego oczekiwałem od niego w zamian za te pieniądze, które na niego wydano. Wiecie, jak ciężko było mi oglądać mecze Arsenalu i będącego w dobrej formie Sancheza, podczas gdy Suarez grał jak grał? W końcu Luis zaskoczył i pokazał, że Złoty But za poprzedni sezon nie był przypadkiem. 25 goli i 21 asyst, dorobek w kanadyjce taki sam jak Neymara, a grał przecież miesiąc krócej. Świetnie skupiał na sobie uwagę obrońców, robiąc miejsce dla Leo czy Neymara. Zwracam honor Luisowi – jest najlepszą 9-tką na świecie.
makatal17: Neymar - Najlepszy zawodnik? Oczywiście. Ponieważ miałem opisać zawodnika, a nie kosmitę, więc Messi został wyłączony z tego kryterium. Gdy przychodził do Barcelony, wiele osób nie była przekonana do niego. Pierwszy sezon nie zachwycał tak jak wielu by tego oczekiwało. Za to ten sezon to istna magia. Wyłączając nieskuteczność z lutego, można rzec perfekcyjny. 39 bramek i 7 asyst - te liczby wbijają w fotel (nie liczę Leo). Nie ma możliwości, aby ten zawodnik po zakończeniu kariery Messiego nie otrzymał Złotej Piłki. Drugi najlepszy zawodnik na świecie oraz najlepszy zawodnik młodego pokolenia. Oczywiście, że musi się wiele nauczyć, chociażby ogłady, ale mam nadzieje, że nie utraci swojego charakteru. Długo oczekiwałem następcy wielkiego magika Ronaldinho i w tym sezonie go otrzymałem. Niezmiernie się cieszę, że znajduję się w Barcelonie i oczekuję jego rozwoju oraz kolejnej wielkiej gry w przyszłym sezonie.
Najgorszy piłkarz: (czyli ten który w najmniejszym stopniu spełnił pokładane w nim oczekiwania/nadzieje)
alcantara: Adriano - To już nie jest ten sam Brazylijczyk co kiedyś. Prezentuje się dużo gorzej, czasami nie zdąży wrócić do defensywy. A jego występ z Valencią na Camp Nou przyprawił wielu z nas o dreszcze. To chyba pora, aby rozstać się z sympatycznym zawodnikiem z kraju kawy.
MateoVeb: Sergi Roberto - Chyba najsłabszy piłkarz - wychowanek, jaki dostaje regularnie szanse gry na Camp Nou. Nie rozumiem co on robi nadal w drużynie. Teoretycznie jako DM nie radzi sobie najgorzej, ale lepiej dać szanse innym bardziej utalentowanym, bo Roberto pewnego - bardzo niskiego i tak - progu nie przeskoczy.
Polarinho: Munir El Haddadi – Strasznie podobał mi się ten młodzian w sparingach. Pokazywał, jak gra typowa 9-tka i co ewentualnie może dać zespołowi. Podobała mi się jego przebojowość, odwaga, szukanie zarówno gry, jak i piłki. Znajdował się tam gdzie być powinien. Stąd cieszyłem się, że dostał szansę na początku sezonu ligowego. Liczyłem, że po latach posuchy wreszcie kolejny wychowanek na dłużej zagości w zespole. Zaczęło się od gola z Elche, ale potem szło już coraz gorzej. Efektem był powrót do Barcelony B. Liczyłem z jego strony na trochę więcej. Mam nadzieję, że nie powtórzy się casus Bojana i Munir stanie się wielkim piłkarzem. Ma na to potencjał. Ja go jeszcze nie skreślam. Niech dostanie szansę albo w Barcelonie, albo na sensownym wypożyczeniu do któregoś z zespołów La Liga.
makatal17: Pedro Rodríguez - Totalna klapa w tym sezonie. Mogę powiedzieć, że podtrzymał formę z zeszłego sezonu. Osobiście to już nie łudzę się nadzieją, że Pedro wróci do swojej dobrej formy. Najgorszy zawodnik w tym sezonie według mnie. Wiem, że ciężko się gra przeciwko Realowi, Sevilli, Valencii, Atletico, ale jak mogę być wyrozumiały jak nawet z Cordobą, Almeria czy Granadą Pedro nie zachwycał? W takich meczach zawodnik takiej klasy powinien brylować na boisku. Dla mnie Pedro powinien zmienić klub po zakończeniu kary FIFA. Żaden z niego pożytek, jeżeli nawet z takim Elche nie potrafi się wybić, czy nie zmienić obrazu gry na lepsze. Bardzo mu dziękuję, ale chyba trzeba ze sceny zejść.
TOP 5 BRAMEK + AKCJE
1. Leo Messi vs Athletic Bilbao
2. Luis Suárez vs PSG
3. Luis Suárez vs Levante
4. Leo Messi vs Bayern
5. Neymar vs Sevilla
Najlepsza akcja bramkowa: Messi, Neymar i Iniesta vs PSG
Najlepsza akcja niezakończona bramką: Messi, Neymar i Suárez vs Juventus
Najlepsza asysta: Andrés Iniesta do Neymara vs PSG
NAJCIEKAWSZE ZDJĘCIA Z MINIONEGO SEZONU
1. Zdecydowanie najlepsza fotka MSN z zeszłego sezonu
2. Pułapka ofsajdowa podczas meczu z PSG
3. Czarny kot, który do majowego meczu z Deportivo miał więcej minut w oficjalnych meczach Barcelony niż Thomas Vermaelen
4. Osamotniony i niezwykle szczęśliwy Mascherano po finale Pucharu Króla na Camp Nou
5. Radość Alvesa i Adriano po finale Ligi Mistrzów w Berlinie
6. Niezwykła fryzura Alvesa
7. Rycerz Piqué
8. Messi zakładający siatkę Milnerowi
9. Alves jadący na trening przed finałem Ligi Mistrzów
10. Messi z pucharem Ligi Mistrzów
11. Radość Lucho po jednej z bramek podczas meczu z Bayernem
12. Piqué podczas parady ulicami Barcelony
13. Camp Nou podczas celebracji trypletu
14. MSN z hamburgerami podczas ulicznej parady
15. I prawdopodobnie najbardziej wzruszające zdjęcie z zeszłego sezonu - płaczący Xavi po jego ostatnim meczu ligowym w barwach Barcelony
